In de literatuur wordt vaak het volksverhaal vermeld dat de bouw van de
middeleeuwse kerk van Chaam mogelijk zou zijn geweest dankzij de offergaven van de vele bedevaartgangers naar de patroonheilige Antonius, dit om de aanwezigheid van een (te) grote kerk in het dorp te verklaren.
Het Antonius altaar met beeld. Op het paneel links van Antonius staan geketende mensen in een kerker afgebeeld, die in adoratie naar Antonius kijken. Ik denk dat dit de scène voorstelt, waarin Antonius een bezoek brengt aan de martelaren in Alexandrië om hen te vertroosten. Zie Vita § 46. Het is de eerste keer dat ik van deze situatie een afbeelding zie. Op het paneel rechts zien we (waarschijnlijk Egyptische) burgers in aanbidding. Het altaarbeeld, dat dateert uit het
begin van de 16e eeuw, is tegenwoordig ongepolychro- meerd, wat blijkens de foto hierboven niet altijd het geval is geweest. Ik geef de voorkeur aan de gepolychromeerde versie. Het beeld heeft een correct hoofddeksel, gevorkte baard; een ceintuur van schakels. Zou dat een metalen ketting zijn? Het varkentje kijkt leuk op naar Antonius. Zijn
staf is verdwenen, maar de hand is er bij de restauratie wel weer aangezet. Ook de klok aan zijn linkerhand, onder het boek, is eraan toegevoegd.
Rechts van het altaar zijn twee muurschilderingen aangebracht. De linker verbeeldt de scène waarin Antonius op bezoek is bij
Paulus van Thebe en de raaf een brood komt brengen. Nog twee fraaie beelden! Het linker beeld was oorspronkelijk onderdeel van een preekstoel. Het heeft een opvallend groot varken. Het beeld rechts bevindt zich aan de muur boven de ingang.
Aan het begin van de 20e eeuw was Chaam als bedevaartoord populair onder boeren
uit de regio. In de volkskundevragenlijsten van 1959 noemen invullers uit Bavel en Ulicoten Antonius Abt te Chaam als heilige naar wie men bij ziekte
van varkens op bedevaart gaat. Begin jarennegentig kwamen nog steeds boeren uit de omgeving op (de zondag voor of na) de feestdag van St. Antonius
Abt naar de plechtige hoogmis. Op het einde van de plechtige hoogmis ter viering van Antonius’ jaardag wordt een zegening van meel verricht en is er gelegenheid tot het vereren van de reliek van Antonius. In 1981 werden er zo'n 150 gewijde meelzakjes afgehaald die door de bezoekers werden meegenomen om na thuiskomst ter bescherming vermengd te worden met het veevoer. De zakjes gewijde meel (rechts) en de theca met reliek van Antonius. Per certificaat verklaarde de bisschop
van Lavello (Italië) deze in 1742 voor echt. In 1750 gaf de bisschop van Antwerpen toestemming om de reliek
in Chaam te vereren Wat de huidige situatie betreft: Het is nog steeds gebruikelijk, om op de zondag, die het dichtst bij 17 januari is gelegen, een mis te vieren met wijding
van het Anthoniusmeel, dat na afloop door de kerkgangers kan worden meegenomen. Het aantal bezoekers, ook van buiten de parochie, vertoont de laatste jaren een stijgende tendens, met name onder het agrarische bevolkingsdeel. Tijdens de Anthoniusviering draagt de priester een speciaal kazuivel, met uiteraard een afbeelding van de H. Anthonius Abt. Verder wordt er tijdens de mis een speciaal boekje gebruikt en wordt er een Anthoniuslied van vijf coupletten
gezongen Met dank aan de koster, Jacques Schram.
. | Hieronder de tekst van het Antoniuslied, dat al sinds 1921 in de parochie gebruikt wordt: |
| | | | |